Κάπου στην οδό Φυλής - εκεί η συνθήκη είναι ξεκάθαρο, χρήμα - σε μία κάθετη, υπάρχει ένας πεζόδρομος.... Γράφει ο Μύρων μαγιως Παβένος

Η άστεγος

Μύρων μαγιως Παβένος

Κάπου στην οδό Φυλής - εκεί η συνθήκη είναι ξεκάθαρο, χρήμα - σε μία κάθετη, υπάρχει ένας πεζόδρομος, εκεί, στεκόταν μία άστεγος, κουβαλώντας την πραγματεία της, έψαχνε να βρει μία γωνία για να περάσει το βράδυ, αυτή η γυναίκα πέρα από κάποια λιγοστά πράγματα που κουβαλούσε, είχε ένα τρανζιστοράκι πάνω της, που εκείνη την ώρα έπαιζε, έκατσα λίγο δήθεν να ακούσω και εγώ, κοιτώντας αν χρειάζεται κάτι πολύ διακριτικά και έφυγα. 

Το τελευταίο διάστημα στην πόλη φυσάει αέρας ασταμάτητα, μία από τις πολλές παιδικές ερωτήσεις που θυμάμαι ακόμα απευθυνόμενος στην γιαγιά μου:  Τι είναι ο άνεμος;  Πάντα μου έλεγε, πως είναι κάτι το οποίο ξεκαθαρίζει τα υγιή φύλλα των δέντρων και των λουλουδιών, από τα άρρωστα. 

Ο δρόμος ήταν γεμάτα πεσμένα άρρωστα φύλλα τα οποία, στροβιλίζονται σαν δίνη και όπως έφευγε η γυναίκα, ανάμεσα από την δίνη, ακουγόταν μία φωνή από το τρανζιστοράκι να λέει "Καλοκαίρια και χειμώνες περιμένω να φανείς"
Είναι λέει πρώτη Δεκεμβρίου, ήρθε λέει ο χειμώνας.